“Στις συμβάσεις με εκτιμώμενη αξία ανώτερη των τριάντα χιλιάδων (30.000) ευρώ επιβάλλεται κράτηση ύψους 0,02% υπέρ της ανάπτυξης και συντήρησης του ΟΠΣ ΕΣΗΔΗΣ, η οποία υπολογίζεται επί της αξίας της αρχικής, καθώς και κάθε συμπληρωματικής σύμβασης. Το ποσό αυτό παρακρατείται σε κάθε πληρωμή από την αναθέτουσα αρχή στο όνομα και για λογαριασμό: α) του Υπουργείου Υποδομών και Μεταφορών για τις δημόσιες συμβάσεις έργων, μελετών και παροχής τεχνικών και λοιπών συναφών επιστημονικών υπηρεσιών και β) του Υπουργείου Ψηφιακής Διακυβέρνησης για τις δημόσιες συμβάσεις προμηθειών και γενικών υπηρεσιών.
Με κοινή απόφαση των Υπουργών Υποδομών και Μεταφορών και Οικονομικών ή Ψηφιακής Διακυβέρνησης και Οικονομικών, κατά περίπτωση, ρυθμίζονται θέματα σχετικά με τον χρόνο, τον τρόπο και τη διαδικασία κράτησης των ως άνω χρηματικών ποσών, καθώς και κάθε άλλο αναγκαίο θέμα για την εφαρμογή της παρούσας”, αναφέρει η παρ. 6 του άρθρου 36 Ν. 4412/2016.
Όμως στο άρθρο 25 Ν. 5039 (ΦΕΚ 83 Α/2023) αναφέρεται ότι μέχρι την έκδοση της ως άνω ΚΥΑ η κράτηση αυτή δεν επιβάλλεται.
Ποσά που έχουν παρακρατηθεί υπέρ της ανάπτυξης και συντήρησης του ΟΠΣ – ΕΣΗΔΗΣ και έχουν εμφανισθεί στα έσοδα του κρατικού προϋπολογισμού μέχρι την έναρξη ισχύος του παρόντος, δεν επιστρέφονται και φαίνονται ως έσοδα του κρατικού προϋπολογισμού.
Ποσά που έχουν παρακρατηθεί από τις αναθέτουσες αρχές, αλλά δεν έχουν αποδοθεί στα έσοδα του κρατικού προϋπολογισμού μέχρι την έναρξη ισχύος του παρόντος, δεν επιστρέφονται και εμφανίζονται στα έσοδα του
κρατικού προϋπολογισμού ακόμα και μετά την έναρξη ισχύος του παρόντος.»