Στις αρχές Ιουνίου πραγματοποιήθηκε η Γενική Συνέλευση της FIEC στο Άμστερνταμ και στα πλαίσιά της διεξήχθη και το ετήσιο συνέδριο με θέμα «Η αντιμετώπιση της πρόκλησης της αύξησης του πληθυσμού και της κλιματικής αλλαγής – Διαχείριση υδάτων τον 21ο αιώνα.”

Ώρα για δράση

Το ετήσιο συνέδριο της FIEC στο Άμστερνταμ, που διοργανώθηκε στα πλαίσια της Γενικής Συνέλευσης της Ομοσπονδίας, ήταν αφιερωμένο φέτος στο θέμα της διαχείρισης των υδάτων. Σε αυτό το πλαίσιο ο Πρόεδρος της FIEC κ. Thomas  Schleicher, μίλησε ξεκάθαρα για την ανάγκη της ΕΕ και των κρατών μελών να αντιμετωπίσουν επειγόντως τις επιπτώσεις της κλιματικής αλλαγής χωρίς να ελαττώσουν τις παράλληλες προσπάθειες να μειωθούν οι εκπομπές αερίων θερμοκηπίου. Στο πλαίσιο αυτό, ο κ. Schleicher επεσήμανε το παράδειγμα της Ολλανδίας και το πρόγραμμα Delta της χώρας, που θα επιτρέψει σε 1.300 εκατομμύρια ευρώ ετησίως να επενδυθούν στη βελτίωση της ανθεκτικότητας της Ολλανδικής θαλάσσιας άμυνας και στη διαχείριση του ποταμού προκειμένου να προβλεφθεί η απειλή από την κλιματική αλλαγή.

Με έντονα διατυπωμένες παρατηρήσεις, ο κ. Schleicher άσκησε κριτική σε εκείνες τις χώρες που «φωνάζουν» για την ανάγκη να προβλεφθούν οι επιπτώσεις της κλιματικής αλλαγής, ενώ την ίδια στιγμή μειώνουν τις επενδύσεις για την άμυνα των περιοχών που διατρέχουν κίνδυνο μεγάλων πλημμύρων. Ο κ. Schleicher πρόσθεσε ότι οι σκηνές από τις πλημμύρες στην Κεντρική Ευρώπη κατά τις τελευταίες εβδομάδες, θα πρέπει να ωθήσουν τους ιθύνοντες να σκεφθούν σοβαρά την ανάγκη να υιοθετήσουν πιο ενεργητική πολιτική σε όλη την Ευρώπη και όχι απλά να ξοδεύουν χρήματα για την ανακούφιση από τις καταστροφές. Σε αυτό το πλαίσιο, η έγκαιρη συμμετοχή του ιδιωτικού τομέα, συμπεριλαμβανομένου του τομέα των κατασκευών, είναι ζωτικής σημασίας για την εξασφάλιση των απαραίτητων επενδύσεων και της τεχνολογικής καινοτομίας.

Η FIEC επ’ ευκαιρία του συνεδρίου παρουσίασε μια σειρά πολιτικών προτάσεων για το θέμα αυτό. Το πιο σημαντικό από αυτά είναι να εξασφαλιστεί η απαραίτητη ροή τόσο των δημόσιων όσο και των ιδιωτικών επενδύσεων σε δυναμικές υποδομές, όπως αντιπλημμυρικά φράγματα και σε πιο ελαφρές υποδομές, όπως τα συστήματα διαχείρισης ποταμών και των υγροτόπων που θα είναι ζωτικής σημασίας για να εξασφαλιστεί ότι η ευρωπαϊκή κοινωνία και η οικονομία της παραμένει ανθεκτική στα πιο σοβαρά καιρικά φαινόμενα που ασκήθηκαν από την αλλαγή του κλίματος, η οποία, όπως δείχνουν πλέον τα στοιχεία, συμβαίνει όλο και πιο συχνά.

Η τρέχουσα οικονομική κρίση δεν πρέπει να χρησιμοποιείται ως δικαιολογία για να αναβάλλονται τέτοιες επενδύσεις, αλλά ως μια ευκαιρία για την τόνωση της οικονομικής δραστηριότητας που θα οδηγήσει σε πιο βιώσιμη ανάπτυξη με τα συναφή οφέλη της αύξησης της απασχόλησης και της ανταγωνιστικότητας.

Άλλες συστάσεις αφορούσαν στην ορθολογική χρήση του νερού. Οι Κυβερνήσεις των κρατών μελών θα πρέπει να προχωρήσουν σε έργα ύδρευσης για να επιδιορθωθούν οι διαρροές στα δίκτυα διανομής νερού που μπορεί, σε ορισμένες χώρες, να οδηγήσουν σε πάνω από το ήμισυ της δημόσιας παροχής νερού που χάνεται πριν φτάσει στον τελικό καταναλωτή. Κατά μέσο όρο η Ευρώπη σπαταλά το 20% των υδάτων της λόγω αναποτελεσματικότητας και κατά την άποψη της FIEC, η ΕΕ έχει να διαδραματίσει σημαντικό ρόλο στο να ωθήσει τα κράτη μέλη να αντιμετωπίσουν με σοβαρότητα το ζήτημα αυτό.

Ανακοινώνοντας μια μεγάλη έρευνα των μελών της FIEC όσον αφορά τα εθνικά μέτρα για την προσαρμογή στην αλλαγή του κλίματος, ο κ. Schleicher προειδοποίησε ότι “ο κλάδος των κατασκευών δεν θα γλιτώσει από αυτές τις εξελίξεις αλλά θα πρέπει να προσπαθήσει να τις προβλέψει». Αναφορικά με το εξαγωγικό δυναμικό της εμπειρίας και της τεχνογνωσίας των εργοληπτών της Ευρώπης το συνέδριο κατέληξε σαφώς στο συμπέρασμα ότι είναι καθήκον του κατασκευαστικού κλάδου να φροντίζει και να προστατεύει τους υδάτινους πόρους του πλανήτη.

Στα πλαίσια του συνεδρίου της FIEC

με θέμα :

Το νερό στον 21ο αιώνα: Ο ρόλος των Ευρωπαίων Εργοληπτών εκφράστηκαν μερικές βασικές προτάσεις πολιτικής.

Στο πλαίσιο της γενικής προσέγγισης στην αειφόρο ανάπτυξη, η FIEC και οι Ομοσπονδίες μέλη της έχουν επίγνωση της ευθύνης του κατασκευαστικού κλάδου στη διαχείριση των υδάτινων πόρων στην Ευρώπη, ώστε να μην τεθεί σε κίνδυνο η πρόσβαση σε υδάτινους πόρους τόσο όσον αφορά στην ανθρώπινη κατανάλωση όσο και στην βιομηχανική δραστηριότητα. Από την απλή εγκατάσταση συσκευών εξοικονόμησης νερού στα σπίτια και τα γραφεία μέχρι τα υψηλής τεχνολογίας έργα που είναι αναγκαία οι Ευρωπαίοι εργολήπτες – τόσο οι μικρομεσαίοι όσο και οι μεγαλύτερες επιχειρήσεις – αποτελούν ουσιαστικό παράγοντα για τη διασφάλιση της διατήρησης των υδάτινων πόρων της Ευρώπης πόρων στον 21ο αιώνα. Η βιομηχανία, ωστόσο, δεν μπορεί να δράσει μόνη της και το σωστό οικονομικό και κανονιστικό πλαίσιο είναι απαραίτητα τόσο από τους εθνικούς όσο και από τους ευρωπαϊκούς φορείς χάραξης πολιτικής. Είναι καθοριστικής σημασίας το επείγον της αντιμετώπισης και η πρόβλεψη των επιπτώσεων της κλιματικής αλλαγής στους υδάτινους πόρους και θα πρέπει να αντιμετωπιστεί τώρα και να μην αναβληθεί μέχρις ότου υπάρξουν καλύτερες οικονομικές περίοδοι.

  1. Η προσαρμογή στην αλλαγή του κλίματος είναι επείγουσα

Απαντώντας στην παγκόσμια απειλή της κλιματικής αλλαγής, η Ευρωπαϊκή Ένωση είναι σε θέση να οδηγήσει προς την λύση. Δεδομένης της αποτυχίας των σημερινών παγκόσμιων συμφωνιών, όπως του Κιότο για τη μείωση της συγκέντρωσης του διοξειδίου του άνθρακα στην ατμόσφαιρα, η προσαρμογή στην αλλαγή του κλίματος πρέπει να αποκτήσει μεγαλύτερη σημασία στο πλαίσιο της ευρωπαϊκής πολιτικής. Αντίθετα, σε αυτό το στάδιο, οι προετοιμασίες σε επίπεδο κρατών μελών και σε επίπεδο ΕΕ είναι αποσπασματικές και ανεπαρκείς και κυριαρχεί βραχυπρόθεσμη σκέψη. Η FIEC θεωρεί ότι η προετοιμασία για τις επιπτώσεις της κλιματικής αλλαγής θα είναι τώρα πολύ πιο αποδοτική παρά αν περιμένουμε αυτά τα αποτελέσματα να γίνουν μη αναστρέψιμα.

  1. Η εξασφάλιση των αναγκαίων επενδύσεων υποδομής για την κάλυψη της απειλής των κλιματικών αλλαγών

Μαζί με την υπάρχουσα χρηματοδότηση για υποδομές σε έργα μεταφορών και ενέργειας, πρέπει να υπάρξει πρόβλεψη για νέες υποδομές, καθώς και για την προσαρμογή των υφιστάμενων υποδομών στα αυξημένα ακραία καιρικά φαινόμενα, όπως η ζημία που προκαλείται από τις πλημμύρες και τις παρατεταμένες περιόδους ξηρασίας ή τα φαινόμενα υπερβολικής θερμότητας. Η τρέχουσα πρόταση της Ευρωπαϊκής Επιτροπής να αυξήσει τις δαπάνες που αφορούν στο κλίμα σε € 200 δις για τα επόμενα επτά χρόνια μπορεί να αποδειχθεί ανεπαρκής, δεδομένης της μεγάλης πρόκλησης που αντιμετωπίζουμε.

  1. Να εξασφαλισθεί η έγκαιρη συμμετοχή του ιδιωτικού τομέα

Η πρόκληση της προσαρμογής στην αλλαγή του κλίματος και η ανάπτυξη των αναγκαίων υποδομών και τεχνολογικών λύσεων δεν μπορούν να επιτευχθούν χωρίς την έγκαιρη συμμετοχή του ιδιωτικού τομέα, συμπεριλαμβανομένων των κατασκευαστικών εταιρειών, κατά τον καθορισμό των εθνικών και ευρωπαϊκών στρατηγικών σχεδίων σχετικά με την προσαρμογή στις κλιματικές αλλαγές.

  1. Προτεραιότητα στη βελτίωση της αποδοτικότητας της κατανάλωσης νερού.

Με την εξασφάλιση της σωστής συντήρησης των υφιστάμενων αγωγών διανομής νερού έχουμε ένα αποτελεσματικό πρώτο βήμα για την διατήρηση των υφισταμένων παροχών νερού. Εκτιμάται ότι η Ευρώπη συνεχίζει να σπαταλά το 20% των υδάτων της λόγω της αναποτελεσματικότητάς της. Η εθνική νομοθεσία θα πρέπει να αναγκάσει τις εταιρείες νερού να επιτύχουν τους φιλόδοξους δεσμευτικούς στόχους τους για τη μείωση των ποσοστών διαρροής. Η Ευρωπαϊκή Ένωση θα πρέπει να αξιολογεί τις χώρες με βάση τις επιδόσεις τους στον τομέα αυτό. Για την προώθηση της ορθολογικής χρήσης του νερού πρέπει να εφαρμόζεται η αρχή σύμφωνα με την οποία ο χρήστης πληρώνει. Οι εποπτικές αρχές πρέπει να ανταμείβουν την αποδοτική κατανάλωση νερού και να επιβάλουν κυρώσεις σε περιπτώσει σπατάλης τόσο σε κατοικίες όσο και σε γεωργικές και βιομηχανικές καταναλώσεις.

  1. Διασφάλιση των επενδύσεων για την έρευνα και την ανάπτυξη (R&D) που επιτρέπει στην βιομηχανία να παρέχει καινοτόμες λύσεις.

Η FIEC χαιρετίζει την αυξανόμενη εστίαση στην προσαρμογή στην αλλαγή του κλίματος, αλλά επιμένει ότι αντί να αλλάζουμε στόχο σε ετήσια βάση, θα πρέπει να υπάρχει μία συνεχής υποστήριξη στο πλαίσιο του προγράμματος για την έρευνα. Μόνο μία μακροπρόθεσμη πρόβλεψη όσον αφορά τη χρηματοδότηση για την έρευνας θα δώσει πεδίο στις ευρωπαϊκές εταιρείες να εξάγουν την τεχνογνωσία τους και την εμπειρία τους σε άλλα μέρη του κόσμου.